Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2008

Μια ζωη περιμενουμε

Έτσι καθόμαστε
Και περιμένουμε
Εφτά η ώρα το απόγευμα
Έχοντας πιει όσο γίνεται να πιει κανείς μέχρι της εφτά η ώρα το απόγευμα και παίζοντας χαρτιά μέσα στο κατακαλόκαιρο

Και περιμένουμε, πάντα
Μιλώντας για ξένες γυναίκες, για ξένες νύχτες
Περιμένουμε
Μιλώντας για πράγματα που στην ουσία δεν έχουν να κάνουν το παραμικρό με εμάς

Περιμένουμε αλλά δεν ξέρουμε τι
Πέρα κάτω η Αφρική καίγεται, το γρασίδι μεγαλώνει στα σπασμένα τσιμέντα και ο θεός δεν πρόκειται να χτυπήσει ποτέ την πόρτα μας
Τίποτα δεν κρατάει τα όνειρα μας, μόνο βρώμικοι επίδεσμοι





Ερασιτέχνες αλκοολικοί
Ψεύτες εραστές
Συνειδητά ανόητοι

Αφήνομαι το βράδι σε ξένα χέρια γυναικεία, χέρια πιο ζεστά
Κατά φαντασία ερωτευμένος
Κατά φαντασία αγαπημένος
Μέσα σε υγρά δωμάτια, ανάμεσα σε πόδια γυναικών

Πονάει η πλάτη μου
Νυστάζω
Φταίει το ποτό
Φταίνε τα χαλασμένα ασανσέρ και η σκόνη από τα δημόσια έργα
Φταίνε τα πλαστικά μπούτια των κοριτσιών, Σάββατο ξημερώματα σε ένα περίπτερο
Φταίνε τα βιαστικά γαμήσια που κάναμε –η αυτά που θα θέλαμε να κάνουμε
Φταίνε οι μαυρισμένοι ώμοι της Ευδοκίας που λάμπουν στον καύσωνα, ένα πρωί στην Νάξο
Φταίνε οι μέτριοι έρωτες και τα αηδιαστικά ερωτόλογα
Φταίει η φάτσα μου στον καθρέφτη
Φταίει το ποτό
Φταίει ο θεός
Όχι εγώ.

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2007

San Berdoo Sunburn

San Berdoo Sunburn / The Eagles of Death Metal

O τίτλος του συγκροτήματος παραπλανητικός. Σχεδόν σε τρομάζει.
Άκου Eagles Of Death Metal. Όχι, φίλες και φίλοι, μην το βάζετε στα πόδια.
Τα παιδιά έχουν καλές προθέσεις. Μιλούν για πράγματα ωραία, αγνά και το βαλτώδες boogie-blues που μας προσφέρουν δεν έχει την παραμικρή σχέση με ανθρωποθυσίες και κάψιμο εκκλησιών. Οι EODM είναι οι New York Dolls της πυρακτωμένης ερήμου, πετούν την γυναικεία αμφίεση, αλλά κρατούν για ενθύμιο το μαύρο κραγιόν.
Έχουν για τραγουδιστή έναν Freddie Mercury του Rodeo και μοναδικός τους σκοπός, είναι να μας οδηγήσουν σε αυτόματο κούνημα του κώλου σας.
Επίσης, ο Josh Homme παίζει τύμπανα. Όπως πρέπει.
Διώχνω από το μυαλό μου την λέξη “δίαιτα” και περνώ στο παρασύνθημα.
Ο ήρωας μας έχει ένα κορίτσι φίνο αλλά λίγο άτακτο, το βάζει στο αυτοκίνητο και την κάνουν, πρέπει να την κάνουν για κάποιο λόγο και να φτάσουν στο San Bernardino.
Που είναι αυτό; Από όσο είμαι σε θέση να ξέρω, στην γεμάτη υποσχέσεις California. Βέβαια, θα τους λείψει η Carolina (Βόρεια ή Νότια, δεν ξέρω, θα σας γελάσω) αλλά δεν θα το πάρουν και κατάκαρδα. Το ξέρουν πως η δυτική έρημος είναι το καλύτερο μέρος στον κόσμο. Στάση για βενζίνη, πίνουν και μια coca-cola για την χώνεψη, τι στο δίαολο, στο Αμέρικα βρίσκονται, απλά μετακινούνται προς το San Bernardino, γεμίζουν την τσάντα τους με τσιγάρα και μηλίτη και το πολύ σε δέκα λεπτά βγαίνουν ξανά στον δρόμο. Εν τω μεταξύ μαθαίνουμε οτι το κορίτσι πρέπει να είναι έγκυος.
Αφήστε τα, σκέτο δράμα.
Καλώς ήλθατε στο Texas, επόμενη στάση, το μαγευτικό Amarillo για φαγητό στα γρήγορα, μία στάση στο Dallas για επίσκεψη σε ένα παλιό φίλο, ναι, δεν μπορούμε να κάτσουμε πολύ, το San Bernardino περιμένει, μα καλά, λεφτά μοιράζουν εκεί;
Όντως, έχουν τον νότο στις φλέβες τους αλλά και ένα σκοπό στο μυαλό τους και την California στα χείλη τους.
Τίποτα, τίποτα δεν τους σταματά που έλεγε και ο Φίλιππος Συρίγος την ώρα που Αργύρης έπαιρνε θέση για βολές, ούτε ο Σερίφης, ειδικά αφότου του ξέφυγαν στα σύνορα του Tennessee. Ναι, φτάνουν, είναι φρικιά αλλά φτάνουν θριαμβευτικά στο προορισμό τους. Τελειώνει το τραγούδι, κοιτάς από το παράθυρο, δεν υπάρχει κανένας Bobby Peru να στριμώχνει την Lula στον τοίχο, υπάρχει η Πατησίων, η Ερμού, η στέγη Καλατράβα, που μόνο στέγη δεν θυμίζει και η Αθήνα, μια πόλη συνομήλικη της Ιστορίας.
Δεν πειράζει, πατάς ξανά το play:
Tapping time with my one good finger
I got this girlfriend and she’s a swinger
We make plans and then we head out
To San Bernardino...
Και σιγά μην τελειώσει έτσι η ιστορία...


San Berdoo Sunburn - Eagles Of Death Metal



San Bernardino
downtown




Amarillo
Polk Street
Ετος.1938

Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2007

Οισοφαγος

κοιταω σαν χαμένος την τηλεόραση.
νιωθω ηδη μια πικρή γεύση να κόβει περαστικές βόλτες στον φάρυγγα μου.
next station: οισοφάγος
εκει.μεταξυ συρμου και πλατφορμας.
τα ούλα μου, σωστό λατομείο.
κάτι πρέπει να κάνω.
ας πουμε να μαθω συντακτικο.
κλείστην, επιτέλους.
σίγουρα κάτι πρέπει να κάνω, μέχρι το πρωί.
οτιδήποτε.
να μάθω ισπανικά.
να γράψω ένα γράμμα στον Πάπα.
η, ακόμη καλύτερα να πάω στο μπάνιο και να αποκεφαλίσω όλα μου
τα ξυραφάκια. ναι, το βρήκα. αυτό θα τους μάθει να συμπεριφέρονται.
τα γαμημένα. μην βιάζεστε να με κατακρίνετε, δεν είμαι απο τους ανθρώπους που χαρακτηρίζονται κακεντρεχείς.
σημερα, όμως, κυρίες και κύριοι της αντιπολίτευσης,δεν μπορώ να ακούω τα γέλια τους απο την τηλεόραση.
μοιάζουν χαρούμενοι μέσα στα άσπρα, στα μπλέ ελεκτρίκ, στα ροζ τους.
μπούτια, κινητά τηλέφωνα, αυτοκίνητα, δάνεια, ένα σωρό άχρηστα πράγματα και ο Τσακ Νόρις μας μαθαίνει πως να γυμναστούμε,
φυσικά, όλα σε τιμή ευκαιρίας.
σίγουρα πράγματα, κορόιδο τους πιάνεις.
αλλάζω κανάλι.
το δελτίο ειδήσεων δεν έλεγε και τίποτα το συγκλονιστικά ενδιαφέρον.
βόμβα, ήταν, λέει, ακόμη ένας παλαβός στο δρόμο για τον προσωπικό του
παράδεισο. κρίμα που έγινε χίλια κομμάτια, και δεν βρήκαμε το εισιτήριο.
η στο δρόμο για το χώμα, απο όσο μπορώ να γνωρίζω.






αλλά αυτά συμβαίνουν κάτι χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, σε άλλη χώρα, σε άλλο πλανήτη και
το gin στην απο εδώ πλευρά, αρχίζει και τελειώνει.
όσο για μενα, θα περπατάω τους δρόμους την νυχτα και θα κρατώ μια χαρά την τεμπελιά μου οχυρωμένη.
θα φυλάσσομαι με ηλίθιες δικαιολογίες που θα παρουσιαζουν σοβαρά γεγονότα.
θα κρατιέμει από τα γονίδια του μπεκρή.
και η γκρίζα άσφαλτος θα μου μιλάει την ώρα που με την πλάτη μου σκάβω τοίχους σε μαγαζιά να μπω μέσα.
θα τα βρούμε το πρωί.

ξύπνησα σε ένα άδειο γήπεδο, καθόμουν μόνος στις κερκίδες και μετρούσα τα καθίσματα.
δεν επρεπε να ειμαι εδω.
πουτανα κεταμινη, εισαι μονο για τα αλογα.
σηκωνομαι,και περπαταω προς την εξοδο.
προφανως, το ματς εχει ληξει.
εδω και καιρο.
δεν εχω τιποτα να χασω.
εκτος απο τα κλειδια μου, την ισορροπια μου και την αξιοπρεπεια μου.

Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2007

Αν Ειναι Να Κολαστω...

From the town of Lincoln Nebraska
with a sawed-off .410 on my lap
Through to the badlands of Wyoming
I killed everything in my path




Το ξερω.
Ανώριμος.
Αλλα μιλαμε για την γυναικα που παει να φτιαξει σαλατα και τα κρεμμύδια βάζουν τα κλαματα...


Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2007

Είμεθα αποφασισμένοι , κύριοι...

Καλησπέρα.
Δεν μπορείτε να πείτε, μαγαζί γωνία.


(φωτ.Γραβούνα, Καβάλα.Αυγουστος 2007)


Ανοίξαμε.
Ξανά.
Η Χελσινγκμποργ ισοφαρισε.
Ο Λαρσον αφησε τραγικό μούσι.
Και ο Λίνεν βάζει στο 90 τον Σκούφαλη.

Μα που είναι ο Ντεμολάρι;